O 1º de Maio é unha data especialmente simbólica para a clase traballadora de todo o mundo. Con ela lembramos e recuperamos a heroica loita dos traballadores asasinados pola patronal en Chicago en demanda da xornada de oito horas, aló polo ano 1886.
Hoxe temos que loitar con mais forza que nunca, xa que o ataque que estamos a sufrir por parte do capital recorda o salvaxismo patronal do século XIX.
Os colectivos sociais máis desfavorecidos, mulleres, emigrantes, xuventude, persoas maiores, estudantes, proletarios, en definitiva a clase traballadora, sufrimos en primeira liña a explotación laboral e social, o despoxo dos dereitos máis básicos, a exclusión, a precariedade,a temporalidade, a marxinación, o paro… nun sistema capitalista sostido e xestionado polos mercados e políticos profesionais, a patronal, a banca, as grandes multinacionais.
Novamente as mulleres son as peor paradas coa reforma laboral, xa que prexudica seriamente os dereitos de conciliación da vida persoal e profesional. Coa nova formula do contrato a tempo parcial e coa ampliación do mesmo a través da posibilidade de realizar horas extraordinarias, se precariza máis se cabe a realidade laboral das mulleres, xa que concentran o 77% deste tipo de contratos. Ao igual que acontece coa retirada das bonificacións para a súa reincorporación tras a baixa de maternidade, o que supón novamente pechar a porta a inclusión laboral das mulleres, como tamén, os recortes nos servizos sociais por partida dobre.
Están degradando e recortando todo tipo de dereitos laborais, sociais, sindicais e humanos acadados pola loita da clase obreira e que en ningún momento chegaron a ser suficientes.
Hoxe temos que traballar máis para cobrar menos, temos que traballar máis anos para ter dereito a unha pensión máis pequena, obrígannos a asinar contratos en branco podendo botarnos á rúa libremente e sen indemnización, erradicaron o referente dos convenios colectivos que poñían freo os abusos das empresas.
Non podemos seguir aturando a política económica e antisocial imposta polo capital coa complicidade dos gobernos, non son os donos das nosas vidas.
A consecuencia da imposición destas medidas por parte dos partidos dos mercados son, mais de 275.000 desempregadas/os en Galicia, mais de 5.700 desempregadas/os na Comarca do Condado e mais de 3.200 no Concello de Ponteareas, consecuencias tamén son o estado lamentable no que se atopan os servizos públicos básicos como auga, sanidade, educación, dependencia e un longo etc., que a maioria padecemos.
Mentres acontece isto o goberno español por se fora pouco declara a amnistía fiscal. Con esta amnistía, o goberno prevé ingresar 2.500 millóns de euros renunciando a perseguir o fraude fiscal que está cifrado en 75.000 millóns de euros segundo fontes dos inspectores de Facenda. Feito que contrasta coa intención do goberno de reformar o Código Penal para criminalizar a mobilización social. Por outra banda, reducirá as deducións aos impostos das empresas para lograr que as grandes sociedades paguen algo máis. Así mesmo, subirá o imposto ao recibo da luz, o gas, o butano, a gasolina e a xustiza se se recorre á segunda instancia.
O 29M foi unha data moi importante na que a clase traballadora e clases populares saíron fortalecidas, pero son necesarias futuras mobilizacións como xermen das xustas loitas e accións organizadas, xunto coa unidade da clase traballadora, en Ponteareas, en Galicia, no Estado, en Europa e no mundo, até conseguir abolir o capitalismo por ser un sistema inxusto, depredador e antagonico cos principios de xustiza social, solidariedade e benestar do proletariado, que impide unha repartición xusta e equitativa do traballo e a riqueza.
CONTRA O CAPITALISMO, LOITA OBREIRA
CONTRA A PATRONAL, UNIDADE OBREIRA
CONTRA A DITADURA DOS MERCADOS, PODER POPULAR
POLOS DEREITOS DOS TRABALLADORAS/ES, LOITA OBREIRA
POLA CONSTRUCIÓN DUN MUNDO CON XUSTIZA SOCIAL, REPARTO DO TRABALLO, E A RIQUEZA, REVOLUCIÓN SOCIAL.
ESQUERDA UNIDA DE PONTEAREAS 